CONTROLE
Dinsdag. Studiedag. Kennis en waarheid zullen vandaag centraal staan. Ik schrijf nu sinds enige tijden een blog om structuur aan te brengen in mijn gedachten. Zo probeer ik orde aan te brengen in mijn zelfonderzoek, welke volgens belangrijke leermeesters, een belangrijke stap is in de weg naar vrijheid. Uiteindelijk is het doel om tot mijn volle competentie te komen. Tot volle bloei. Wat me het meest opvalt aan mijn opname binnen de GGZ, zijn de vele regels waaraan zowel medewerkers als cliënten dienen te voldoen. Er is sprake van strenge controle, waardoor weinig ruimte is voor het toeval of spontaniteit. De lol gaat er dan ook snel vanaf door de grote mate van controle, waarvan sprake is binnen instellingen.
Na alles wat mij is aangedaan, poging tot moord, laster, bedreigingen, discriminatie vanwege mijn homosexualiteit, stigma als het gaat om mijn dubbele diagnose (psychosegevoeligheid en verslaving), vraag ik me af wat er nu werkelijk nog over is van mijn idealen en verlangens om stem te geven aan mijn overtuigingen. Afgezien van wat terugvallen doe ik het nu al vier jaar zonder alcohol. De psychotische klachten zijn nog niet weg, omdat ik regelmatig tegen muren oploop als het gaat om de keuzes die ik maak. De keuze, die ik moet maken om verder te gaan met mijn leven, is natuurlijk eigenlijk: kan ik bovenstaande gebeurtenissen vergeven? Vanuit liefde voor mezelf en voor de Hemelse Vader, gaat het hier om een lastige kwestie. Jezus vroeg de Hemelse Vader, terwijl hij aan het kruis hing: "Vergeef het hen, want ze weten niet beter". Deze uitspraak geeft mij troost. Het had ieder ander kunnen overkomen. Jezus schept hiermee een afstand tussen mij en de agressor. Vele malen in mijn leven, bleek ik een makkelijk prooi. Als ik vandaag de krant lees, zijn onrechtvaardigheden aan de orde van de dag. Door voor die onrechtvaardigheden oog te hebben, leer je ook opnieuw de schoonheid van het leven te waarderen.
LIEFDE EN VRIJHEID
Vergeving is een innerlijk proces, welke langere tijd kan duren, naarmate het aangedane leed te groot is om te dragen. Naarmate ik meer en meer innerlijk bevrijd wordt van de gevolgen in mijn gedrag naar aanleiding van de onrechtvaardigheden die me aangedaan zijn, wordt mijn zelfliefde en de liefde van de Hemelse Vader geopenbaard. Dat wil zeggen, ik reageer steeds minder vanuit angst, boosheid of verdriet en ben ook geen slaaf meer van deze innerlijke boeien.
Ik hervind zo langzaam weer de controle en regie terug over mijn eigen leven, doordat de ballast buiten mij is geplaatst door deze te uiten en ik meer en meer kies voor innerlijke vrijheid. Blijkbaar waren de woede-, angst- en paniekaanvallen er om mij bewust te maken van deze keuzes. Ik ben geen slaaf meer van wat de groep van mij verlangt, maar kom op voor mezelf en mijn naasten door bewust liefde en vrijheid op de eerste plaats te zetten. Zo blijft de agressor achter met lege handen, omdat de vernederingen geen invloed meer hebben op mijn leven. Ik heb wel belangrijker zaken aan mijn hoofd.
Heb een goede dag!
Reactie plaatsen
Reacties