SAAMHORIGHEID
Wie het leven wil behouden, zal het verliezen. Maar wie het verliest, zal het behouden.
Oef! Dat is me nogal een uitspraak. Ik zou veel bezig zijn met 'redderen' in mijn leven. Ik was bezig om anderen en mezelf te redden van de ondergang, en uiteindelijk verloor ik het van mijn angst en zou ik opnieuw moeten leren om te handelen vanuit vertrouwen in plaats vanuit almaar die angst. Zelfs nu nog, denkend en schrijvend, ben ik op zoek naar houvast, zij het met meer vertrouwen en geloof in het goede dan voorheen.
Ik werd voor langere tijd opgenomen. Nu ben ik weer thuis. Het is aan niemand om de mensen of mij in de instelling te veroordelen. Het kan u ook overkomen. Wellicht trek ik me dingen sneller aan en moest ik leren 'loslaten', echter ik had ook liefde voor het vak als supportwerker in de zorg en liefde voor mijn toenmalige echtgenoot, woning en vrienden. Om dat alles zomaar achter je te laten, tja...
Afgelopen week schreef ik over een Nieuwe Tijd. Een tijd van jezelf opnieuw te verbinden met de wereld om je heen, hoe je afkomst, verleden, geloofsovertuiging of sexuele geaardheid ook is. Ook ik hoor er gewoon bij. Ik zou in deze periode vooral op zoek gaan naar wat mij ten diepste beweegt. Ik zou bij gebrek aan saamhorigheid en rust in de buurt waar ik woon 'Julianastraat' schrijven en daarnaast nog een aantal scenario's voor theater en televisie. 'Love and Fear' bijvoorbeeld over een gezin, wier kinderen studeren aan een highschool. Met mooie liedjes over liefde, loslaten en saamhorigheid.
Het laatste scenario behoeft nu aandacht. De liedjes zijn met veel toewijding als een wonder zelf ontstaan. Voor jong en oud: geloof in wonderen. Dat we lopen, zitten, praten kunnen, is al een wonder op zich. Verfijn je vaardigheden, talenten en liefde voor het leven. Ook al is daar dagelijks die uitzichtloosheid, ongeloof en wantrouwen, blijf geloven in wonderen. Wees alert op momenten van vervreemding. Ga er niet in mee, zoals mij overkwam, ondanks dat die momenten me gebracht hebben waar ik nu ben: thuis, veilig en hopend en gelovend in een betere toekomst voor mezelf en iedereen, die me dierbaar is.
JONG BLOED
Ja, ik zou het leven verliezen. En in dat verlies, zou ik woorden, klanken, beelden scheppen, die mijn verhouding tot de wereld om mij heen opnieuw zouden vormgeven. Een verhouding van alert zijn op gevaren, maar ook een van opnieuw horen, zien, voelen, ruiken, proeven. We gaan het meemaken, lieve mensen, dat jong bloed wat door alle verschrikkingen van de afgelopen jaren heen (oorlog, ziekte, de Dood, armoede en dreiging) opstaat voor een nieuw geluid.
Morgen is het COC Songfestival in de stadsschouwburg in Middelburg. Ook daar strijden mensen, hoewel ik muziek nou niet bepaald een vorm vind, waarbij gestreden moet worden, voor een eerste plaats. Ik ben benieuwd wat we daar zullen horen. Ook een nieuw geluid? Ik zou zelf ooit voor Zeeland uitkomen in de regionale voorrondes. Het liedje 'In een bootje' zou het niet redden tot de landelijke finale, maar o wat was het een feest om te mogen maken. Druk op de button hieronder voor een ander lied uit 'Julianastraat'. Fijn weekend en geniet!
Reactie plaatsen
Reacties